polski

english

français

Wiesław Komasa, Janusz Stolarski (Warszawa)

„Hiob” wg Karola Wojtyły

19. 11. 2009 r. – czwartek
godz. 19.00
Teatr im. Stefana Jaracza, Scena Kameralna, ul. Jaracza 27

O festiwalu

Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum „logistyczne” festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.

Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane – premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.

Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.

 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

„Hiob” wg Karola Wojtyły

Wiesław Komasa
Janusz Stolarski

reżyseria: Marek Pasieczny
scenografia i kostiumy: Barbara Gębczak
muzyka: Zbigniew Łowżył, Krzysztof Nowikow
produkcja: CENTRUM MYŚLI JANA PAWŁA II

Kto zna historię Hioba i jeszcze w nią wierzy? Szyderczy śmiech Szatana z tej Księgi jest dziś szczególnie słyszalny: „Hiob Cię chwali, bo posiada majętności wiele”. Ci, którzy się dobrze mają, nie mieszają do tego Boga. Ale przypowieść o Hiobie według Karola Wojtyły ma też drugą stronę, która w sposób poetycki opowiada o cierpieniu. To Piękno zbawi świat. Może też piękno opowieści przyniesie ulgę tym, którzy się źle mają...

HIOB
Iżeście przyszli, więc wam powiem.
Dzisiaj skowycze we mnie dusza,
Tak tedy usłyszycie skowyt.
Co ze dna podniósł się i szarpie
O ty, przeklęty dniu, przeklęty —
Kiedy mnie macierz w łono wzięła —
Przeklęte słońce dnia onego.
Przeklęta jasność dnia onego.
Bodajby się zatracił w czasie.
Taką ciężarne klątwą życie,
Taką niedolą, taką nędzą –
Przeklinam życie. Klątwę łożę.
K. Wojtyła, Hiob

Marek Pasieczny

Reżyser teatralny, zadebiutował w 1987 roku reżyserią „Letniego dnia” Sławomira Mrożka w Teatrze STU w Krakowie. Od tego czasu zrealizował ponad 20 spektakli, m.in.: „Jutro” Josepha Conrada (Teatr im. Słowackiego w Krakowie, 1989), „Zamiana” Paula CIaudela (Stary Teatr w Krakowie, 1990), „Szklana menażeria” Tennessee Williamsa (Teatr im. Solskiego w Tarnowie,1993), „Antygona w Nowym Jorku” Janusza Głowackiego (Teatr Współczesny w Szczecinie, 1994), „Kowal Malambo” Tadeusza Słobodzianka (Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie, 1995), „Dziecko” Jona Fosse'a (Teatr im. Siemaszkowej w Rzeszowie, 2002), „Podział południa” Paula CIaudela (Teatr im. Kochanowskiego w Opolu, 2003), „Chłopcy” Stanisława Grochowiaka (Teatr Nowy w Łodzi, 2004), „Łucja i jej dzieci” Marka Pruchniewskiego (Teatr Współczesny w Szczecinie, 2005), „Szalona Greta” Stanisława Grochowiaka (Teatr Nowy w Łodzi, 2005). Z warszawskim Teatrem Montownia zrealizował spektakl „Peer Gynt” H. Ibsena.

Wiesław Komasa

Aktor, pedagog – profesor tytularny Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

Ukończył PWST im. L. Solskiego w Krakowskie w 1971 r. Pracował w Teatrach: w Kaliszu, w Poznaniu i w Zespole Janusza Wiśniewskiego w Warszawie. Zagrał kilkadziesiąt ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych u takich reżyserów jak: I. Cywińska, M. Prus, J. Nyczak, J. Wiśniewski, P. Cieplak, J. Jarnuszkiewicz, P. Łazarkiewicz, M. Treliński, M. Łazarkiewicz, F. Bajon, A. Żuławski. Z zespołem J. Wiśniewskiego zdobył wiele prestiżowych nagród i wyróżnień na największych festiwalach europejskich i światowych.

Jest też wielokrotnym laureatem Festiwalu Małych Form Teatralnych we Wrocławiu. W swoim dorobku artystycznym ma również prace reżyserskie w Teatrach: Torunia, Bydgoszczy, Zielonej Góry, Gdyni, Białegostoku, B. Białej i Paryża. Obecnie gra gościnnie Teatrach Warszawskich m.in. w Teatrze Studio wspólnie z I. Jun w „Filozofii po góralsku” J. Tischnera, czy w Teatrze Współczesnym z Mają Komorowską w „Mimo wszystko”.

Odbywa warsztaty teatralne i prezentuje liczne koncerty poetyckie w kraju i za granicą. Jego prace dyplomowe ze studentami Akademii Teatralnej w Warszawie były nagradzane na Festiwalach Studenckich w Łodzi. Jest autorem poetyckiej książki „Mieć jak rzeka swoje źródło”, która jest owocem wieloletnich spotkań ze studentami i przemyśleń związanych z nauczaniem. Za osiągnięcia artystyczno-pedagogiczne dostał nagrodę Ministra Kultury i Brązowy Krzyż zasługi.

Janusz Stolarski

Aktor teatralny, absolwent PWST w Krakowie. Współpracował z Teatrem Polskim w Poznaniu („Dziady”), Starym Teatrem („Don Juan”, „Tryptyk Wyspiański”), Teatrem STU w Krakowie („Hamlet”), Teatrem im. Kochanowskiego w Opolu („Niewinni” H. Brocha), Teatrem Ósmego Dnia („Szczyt”, „Arka”) oraz Polskim Teatrem Tańca („Przypadki pana von K.” — współpraca reżyserska). Jest twórcą monodramów: „Ecce Homo” F. Nietzschego i „Zemsta czerwonych bucików” D. Galasa — nagradzanych na festiwalach w Toruniu, Wrocławiu, Szczecinie i Mińsku.

W czasie studiów — a także po ich zakończeniu — pracował wspólnie z reżyserem Mirosławem Kocurem.

1986 — 1988 — aktor w Drugim Studio Wrocławskim — kilka wiodących ról

1988 — 1989 — Państwowy Teatr w Kielcach (reżyseria dwóch jednoaktówek Vaclava Havla)

od 1990 do 2002 aktor Teatru Polskiego w Poznaniu; kilkanaście wiodących ról,

1991 — realizacja spektaklu „ECCE HOMO” Fryderyka Nietzschego,

1992 — Nagroda Artystyczna Miasta Poznania dla młodych twórców,

1994 — współtworzy Aktualnie Niezależne Towarzystwo Różnorakich Aktywności Teatralnych – ANTRAKT,

1994 — aktor Teatru Sekta, założonego przez Lecha Raczaka,

1995 — realizacja spektaklu „Zemsta Czerwonych Bucików” Philipa-Dimitii Galasa,

1996 — wyróżniony Medalem Młodej Sztuki, przyznawanym przez Oficynę Wydawniczą „Głosu Wielkopolskiego”,

od 1998 do dziś współpraca z Teatrem Ósmego Dnia – udział w spektaklach „Szczyt” i „Arka”

w latach 1998 – 2000 występy gościnne w Starym Teatrze w Krakowie – (Don Juan w „Don Juanie” i Wyspiański w „Tryptyku Wyspiański” Marka Fiedora)

1999 rola Andrzeja w „Niewinnych” Brocha w reż. Marka Fiedora w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu

Od 2000 do dziś gościnne występy w Teatrze „STU” w Krakowie (rola w „Hamlecie” w reż. Krzysztofa Jasińskiego)

2001 – realizacja spektaklu „Grabarz Królów” Jerzego Łukosza, w reżyserii Mirka Kocura, z muzyką Anny Zielińskiej

2004 — udział w 38. MIEDZYNARODOWYCH WROCŁAWSKICH SPOTKANIACH TEATRÓW JEDNEGO AKTORA we Wrocławiu z monodramami „Ecce Homo”, „Zemsta Czerwonych Bucików”, „Grabarz królów”:
— Nagroda Dziennikarzy im. Tadeusza Burzyńskiego,
— Nagroda Przewodniczącego Rady Miejskiej Wrocławia,
— Nagroda Senatora RP Bogusława Litwińca,
— Nagroda im. Ireny Rzeszowskiej

od 2004 – współpraca z Teatrem Usta-Usta Marcina Libera (realizacja czterech spektakli)

2005 – współpraca reżyserska i udział w spektaklach Polskiego Teatru Tańca „Przypadki Pana von K.” i „La lotta continua”;

od 2006 – aktor w Teatrze Studio w Warszawie;

2008/2009 – realizacja monodramu „Kod”